برش با هواگاز
برش با سوخت اکسیژن یا برش شعله ، قدیمی ترین روش برش است که می تواند روی mild steel استفاده شود. به طور کلیاین روش به عنوان یک روش ساده درنظر گرفته میشود و تجهیزات و مواد مصرفی در این روش نسبتاً ارزان هستند. این روش می تواند صفحه بسیار ضخیمی را برش دهد، البته لازم است بدانید که این کار با مقدار اکسیژنی که آزاد میشود، محدود می شود. از این روش، برای برش ورق فولادی با ضخامت 12 اینچ و یا نازک تر استفاده می شود. در صورت تنظیم صحیح دستگاه، یک مشعل سطح برش صاف و مربعی را ارائه می دهد.برش با پلاسما
برش پلاسما یک فرآیند عالی برای برش ورق mild steel است و سرعت بسیار بالاتری نسبت به برش سوخت اکسی دارد. تنها عیب این روش از بین رفتن کیفیت لبه ورق است. قوس پلاسما می تواند طیف بسیار وسیعی از آلیاژهای رسانای الکتریسیته از جمله فولادهای کربن ساده و استنلس استیل ، آلومینیوم و آلیاژهای آن ، آلیاژهای نیکل و تیتانیوم را برش دهد. این روش در ابتدا برای برش موادی ساخته شده بود که با استفاده از فرآیند سوخت اکسی- سوخت قابل برش نبودند. تجهیزات پلاسما در مقایسه با مشعل سوخت اکسیژن بسیار ارزشمند است، زیرا یک سیستم کامل نیاز به منبع تغذیه ، کولر آبی (روی سیستمهای دارای بیش از 100 آمپر)، کنترل گاز ، چراغهای مشعل ، شلنگها و کابلهای بهم پیوسته و خود مشعل دارد.
برش پلاسما (برش قوس پلاسما) یک فرآیند ذوب است که از یک جت گاز یونیزه در دمای بالاتر از 20،000 درجه سانتیگراد برای ذوب و برش استفاده می شود. در طی فرایند ، یک قوس الکتریکی بین الکترود (کاتد) و قطعه کار (آند) ایجاد میشود.
هنگامی که جت پلاسما به قطعه کار برخورد می کند ، ترکیب دوباره صورت گرفته و گاز به حالت عادی خود باز می گردد. در نتیجه این فرایند گرمای شدیدی ساطع میشود. این گرما فلز را ذوب می کند و جریان گاز آن را خارج می کند. گازهای پلاسما معمولاً آرگون ، آرگون / هیدروژن یا ازت هستند. این گازهای بی اثر می توانند با هوا جایگزین شوند اما این نیاز به الکترود خاصی از هافنیوم یا زیرکونیوم دارد. استفاده از هوای فشرده شده باعث می شود این نوع فرآیند پلاسما با فرآیند سوخت اکسیژن برای برش فولادهای منگنز کربن و ضد زنگ به ضخامت 20 میلی متر بسیار رقابتی شود. گازهای بی اثر برای برش با کیفیت بالای آلیاژهای واکنشی ترجیح داده می شوند.
برش با لیزر
همانطور که از نام این دستگاه پیداست ، دستگاههای برش با لیزر با برش دادن مواد ، الگوهای و طرح هایی را ایجاد می کنند. پرتوی لیزر منبع قدرتمندی است که مواد را ذوب می کند ، می سوزاند یا تبخیر می کند.در برش با لیزر از یک پرتو لیزر نازک و متمرکز برای برش مواد در طرح، الگو و شکل استفاده می‌سود که توسط طراح مشخص شده است.
برش با واترجت
دستگاه برش واترجت، ابزاری صنعتی است که قادر به برش طیف گسترده ای از مواد با استفاده از جت با فشار بسیار زیاد آب ، یا مخلوطی از آب و ماده ساینده است. اصطلاح جت ساینده به طور خاص به استفاده از مخلوطی از آب و ماده ساینده برای برش مواد سخت مانند فلز یا گرانیت اشاره دارد. در حالی که برش با آب برای مواد نرم امکان پذیر است ، افزودن مواد ساینده باعث ارتقای واترجت به ابزاری برای ماشینکاری مدرن برای کلیه مواد می شود. دقت برش با واترجت از دقت برش با لیزر بسیار بیشتر است. در واقع در این نوع برش صافی لبه بهتر است و انحراف بر اثر گرما وجود ندارد. همچنین ، ضخامت مورد نظر برای برش با واترجت، همانند لیزر و برش پلاسما محدود نیست
